Przeglądaj Pomieszczenia przemysłowe w KwaZulu-Natal, Republika Południowej Afryki lub wymień własne. Zareklamuj, sprzedaj swoją nieruchomość, wystaw ją na wynajemKwaZulu-Natal (; zwany również KZN i znany jako „prowincja ogrodowa”; Zulu: iKwaZulu-Natali; Xhosa: KwaZulu-Natal; Afrikaans: KwaZoeloe-Natal) to prowincja Południowej Afryki, która została utworzona w 1994 roku, kiedy Zulu bantustan z KwaZulu („Miejsce Zulu” w Zulu) i Prowincja Natal zostały połączone. Położone jest w południowo-wschodniej części kraju, ciesząc się długą linią brzegową nad Oceanem Indyjskim i dzieląc granice z trzema innymi prowincjami oraz krajami Mozambiku, Eswatini i Lesotho. Jego stolicą jest Pietermaritzburg, a największym miastem jest Durban. Jest to druga najbardziej zaludniona prowincja w Afryce Południowej, z nieco mniejszą liczbą mieszkańców niż Gauteng. W latach 30. i 40. XIX wieku północna część dzisiejszego KwaZulu-Natal była okupowana przez Królestwo Zulu, podczas gdy południowa część była krótko republiką burską Natalii, zanim w 1843 r. Stała się kolonią brytyjską w Natal. KwaZulu pozostał niezależny do 1879 roku. KwaZulu-Natal jest miejscem narodzin wielu znaczących postaci w historii Południowej Afryki, takich jak Albert Luthuli, pierwszy nie biały i pierwsza osoba spoza Europy i obu Ameryk, która otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla (1960) ); Pixley ka Isaka Seme, założycielka Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC) i pierwszy czarny prawnik z Afryki Południowej; John Langalibalele Dube, prezes założyciel ANC; Harry Gwala, członek ANC i działacz przeciw apartheidowi; Mangosuthu Buthelezi, założyciel Inkatha Freedom Party (IFP); Anton Lembede, prezes założyciel ANC Youth League; Jacob Zuma, były prezydent Republiki Południowej Afryki; Bhambatha, XIX-wieczny wódz Zulu, który stał się ikoną anty apartheidu; i Shaka Zulu. Dwa obszary w KwaZulu-Natal zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO: iSimangaliso Wetland Park i uKhahlamba Drakensberg Park.Rejestracja lokalu to „sposób na zlokalizowanie miejsca przechowywania lub gromadzenia żywego inwentarza lub martwych zwierząt.” [1] W Stanach Zjednoczonych jest to zgodne z USDA, ale może być obowiązkowe dla każdego stanu. [1] Z dniem 13 stycznia 2009 r. USDA wprowadził do rejestru federalnego dokument, który przewiduje rozszerzenie wdrożenia obowiązkowego krajowego systemu identyfikacji zwierząt, który wejdzie w życie w styczniu 2010 r. Obywatele mogą przejść tutaj [1], aby wpisać swoje uwagi i obawy dotyczące oczekiwane skutki takich ograniczeń nałożonych przez to działanie.Source: https://en.wikipedia.org/